DİŞ TEDAVİLERİ İÇİN RÖNTGEN

16/02/2016 Diş TedavisiGenel

ONLINE RANDEVU AL ÖNCE - SONRA KLİNİK SANAL TURU

 DİŞ TEDAVİLERİ RADYOLOJİ VE RADYASYONDAN KORUNMA

Dişhekimliği muayenehanesinde radyografi ve radyasyondan korunmanın kalitesi, radyografi alımı için endikasyon koyarken göz önünde tutulmalıdır.

Radyografi nezaman çekilir?

Ne zaman radyografi almaya ihtiyacım var? (Profilaksi,tamamlayıcı tedavi, sonrasında yapılan kontroller)Yukarıdaki soruların cevaplandırılması sonrası endikasyon konmalıdır.

Yeni dijital çekim tekniklerinde de, geleneksel radyografi de istenen kalite ve radyografi alımındaki önem aynı şekilde göz önüne alınmalıdır. Kalitenin iyileştirilmesi, öncelikle hastaya ve çevreye düşük miktarda radyasyon emisyonuyla başlamaktadır. Hastalar ve personel için radyasyondan korunma tedbirlerine (kurşun
önlük, radyasyonun çıkış yerinden doğru uzaklık) uygun olarak radyografi alınmasına dikkat edilmelidir.

Alınan radyografiler, ihtiyaç durumunda hastanın tedavisi için bilgi kaynağı olarak kullanılmak üzere 2 yıl boyunca saklanmak zorundadırlar.  Diagnostik olarak iyi bir görüntüleme, iyi bir çekim
tekniğine dayalıdır. Son on yılda özellikle intraoral radyografi tekniği için geliştirilen, uygun çekim
yardımcı aparatları dişhekimlerinin iyi kaliteli görüntü almasını sağlamaktadır.   Yardımcı materyalleri dişhekiminin hastalar ve kendisi adına yararlı bir şekilde kullanabilmesi için, daha önceden bunlarla ilgili bilgisi olması zorunludur.

Süperpozisyon içermeyen bite‐wing radyografiler, röntgen tüpünün pozisyon hatası ve diş  kavsindeki bükülme (eğrilik) nedeniyle, kalıcı dentisyondaki arayüz alanların yaklaşık olarak sadece yarısında ve süt dentisyondaki interdental alanların yaklaşık % 80’ninde sağlanabilmektedir. Horizontal düzlemde projeksiyon yönünün
sıklıkla sapma göstermesi, mine çürüğünün dentin bölgesinde görünmesine neden olmakta,bu da hekimleri yanlış  tanıya yönlendirebilmektedir. Bu durumda, ancak minede de radioluzens bir saha görüntüsü varsa, dentindeki radio luzens bölgeye, invaziv girişim yapılması önerilmektedir.

Bu nedenlerden dolayı, bite‐wing radyografisi ilk önce klinik muayene yapıldıktan sonra alınmalıdır. Böylelikle, klinik olarak  şüpheli olan aproksimal alanlar, süperpoze olmadan gösterilebileceklerdir. Bite‐wing çekim aralığı kişinin çürük riskine bağlıdır: Yüksek çürük riskine sahip hastalardan yaklaşık her sene, daha az çürük riskine sahip olan hastalardan ise daha seyrek radyografi alınmalıdır.